第九百三十二章 柏林之行[第1頁/共6頁]
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“好的……”江藤晴子微微點頭道,固然她還是一副溫馨的模樣,但林逸青還是能從她的眼神中看到她內心的歡愉。
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“德人之親子乾係,如鳥類然,羽翼長成,便聽自求活路。當未離父母時,兒子稍有支出,便當交納食宿費,其價約與旅店相稱。至是則所謂親子乾係者,主客乾係耳,故因食宿費而家庭詬誶者,數見不鮮。自吾人觀之,不成謂非刻毒,然其獨立脾氣,實緣是而養成,國無棄人,人無棄力,非偶爾也。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
“這些天把晴子累得不輕,真是對不住,晴子明天必然要早些歇息。”林逸青柔聲說道,“我們在德國還要呆幾天,作為報答,我會找時候請晴子出去玩耍一番。”
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口
口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口口